ประดัก ๆ คือ

• ว. อาการแห่งคนที่ตกน้ำแล้วสำลักน้ำ เรียกว่า สำลักประดัก ๆ, อาการที่ชักหงับ ๆ ใกล้จะตาย.

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ดัก     ๑ ก. คอยสกัด เช่น ดักทำร้าย, วางเครื่องดักสัตว์มีกับเป็นต้น เพื่อให้สัตว์เข้ามาติด เช่น ดักไก่ ดักนก. ๒ น. (๑) ชื่อปลาน้ำจืดขนาดเล็กชนิด
• ดัก ๆ     ว. อาการที่ดิ้นอย่างทุรนทุราย เช่น ปลาดิ้นดัก ๆ. ( โบ ; กลอน ) ว. ลำบาก, อึดอัด, เร่าร้อนใจ, เช่น มาเดียวพี่ดักดัก ใจจอด แม่แม่. ( นิ. นรินทร์
• รูปประดับเล็ก ๆ    รูปแกะสลักเล็ก ๆ
• การประดับเล็ก ๆ น้อย ๆ    ของฉาบฉวย
• เครื่องประดับเล็ก ๆ น้อย ๆ    ของกระจุกกระจิก นิทรรศการที่หรูหรา พิธีที่หรูหรา สิ่งที่มีค่าเล็ก ๆ น้อย ๆ สิ่งประดับ สิ่งประดับที่หรูหรา หรูหราหรือฉูดฉาดแต่ไร้ค่า เครื่องเพชรพลอยเล็ก ๆ น้อย ๆ เสื้อผ้าอาภรณ์หรูหรา
• สิ่งประดับเล็ก ๆ น้อย    ของเด็กเล่น เครื่องประกอบกระจุกกระจิก
• กระดานแข็งถูก ๆ    ไม้อัด
• กระดิบ ๆ    ก. อาการที่คืบไปทีละน้อย เช่น ค่อย ๆ กระดิบไป ว่ายน้ำกระดิบ ๆ หนอนกระดิบ ๆ ไป, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระดุบ เป็น กระดุบกระดิบ.
• กระดุบ ๆ    ว. อาการที่เต้นตุบ ๆ อย่างเนื้อเต้น, ดุบ ๆ ก็ว่า; อาการที่เคลื่อนที่ไปอย่างช้า ๆ เช่น เด็กคลานกระดุบ ๆ.
• ระดับต่าง ๆ    รุ้ง สิ่งลึกลับ สีรุ้ง
• ตราประทับเล็ก ๆ    ตราเล็ก ๆ สัญจกร เครื่องประทับตรา
• สิ่งประดับที่เป็นผลึก    ผลึก สารผลึก สิ่งที่ใสเหมือนผลึก adj